Starożytni Grecy nosili sandały w for­mie podeszwy skórzanej przywiązanej do stopy za pomocą rzemy­ków lub w formie skórzanych trzewików, dopasowanych do całej stopy, które sięgały kostek lub połowy łydek.

Wykonywano je w następujący sposób: z kawałka skóry wy­krawano podeszwę, odpowiadającą wymiarom stopy, do której przyszywano dwa paski krzyżujące się nad podbiciem. Paski przewijano wokół kostki kilkakrotnie i zawiązywano na pętlę. Bardziej wyszukaną formę miały sandały, w których na podbiciu wstawiano skórzany klin, stanowiący jakby konstrukcję dla pęt­lic i utrzymujący w równych odstępach sznurowadło.

W wyniku kontaktów z sąsiednimi krajami przedo­stały się do Grecji wzory obuwia pochodzenia wschodniego, głównie perskiego i aryjskiego, które róż­niły się od greckiego przede wszystkim barw­nością skóry oraz bogatym przybraniem takim jak nacięcia skóry, ozdoby metalowe itp. Takie strojniejsze sandały nosili głównie dostojnicy państwowi, wodzowie oraz kapłani. Również lokalnie występowały różnice w obuwiu, na przykład Tebanki nosiły sznurowane sandały w kolorze czerwonym, nato­miast kobiety z Tanagrii wdziewały obuwie na grubych podesz­wach na kształt trzewików, które wykonano ze skóry zabarwionej na kolor żółty. [podobne: torebki skórzane włoskie wyprzedaż, stroje kąpielowe dalia, sukienki polskich producentów ]

Oprócz różnorodnych odmian sandałów w użyciu były również koturny. Były to buty na kształt trze­wików na bardzo wysokich podeszwach, wykonanych z lekkiego drzewa na przykład korkowego. Nosiły je przede wszystkim kobiety niskiego wzrostu oraz mężczyźni do konnej jazdy. Największe zastosowa­nie odnalazły w teatrze greckim z uwagi na zapewnienie widzom jak najkorzystniejszych warunków oglądania gry aktorów. Ko­turny wyrabiano z lekkiego drzewa i przywiązywano do nogi za pomocą tasiemek lub skórzanych rzemieni.

Dla żołnierzy greckich przygotowywano sandały na grubych, często drewnianych podeszwach, podbitych żelaznymi gwoździami. Podeszwy były łama­ne w połowie i łączone skórą, co pozwalało na swobodne zginanie stopy. Dla ochrony nóg, ściślej goleni, w czasie walki wdziewa­no nagolenniki skórzane lub wy­klepane w blasze, o podobnym charakterze jak pancerze i hełmy.
[przypisy: certolizumab, kabiny toaletowe, stomatolog opole ]
[hasła pokrewne: buty do standardu, ryłko sklep internetowy, historia obuwia ]